“In het begin van 2011 was ik op zoek naar vrijwilligerswerk en al snel kwam ik terecht bij op de site van Puylagorge in Frankrijk. Hun doel was een camping voor Nederlandse gezinnen met kinderen met beperking.
De camping was toen nog volop in ontwikkeling. Men vroeg voor de animatie in de zomer. Dit sprak mij erg aan..
De opvang van de vrijwilligers was prima geregeld en ik had het er al snel ontzettend naar mijn zin in de animatie. Zeker ook door de samenwerking met de andere vrijwilligers.
Het begin van de animatie zelf was zwaar. De camping had nog lang niet alle faciliteiten zoals nu. Het was voor de kinderen wel heel gemakkelijk om te “ontsnappen”. Ik heb toen heel wat keren over de camping moeten rennen om de kleine bandieten weer te gaan “vangen”.
Mijn eerste kind had ook maar één zin en dat was: “Ik wil niet.” Dit hield hij ook vast, wat zeker een paar dagen duurde. Maar toen, langzaam maar zeker, ging hij mij toch wat vertrouwen. Ik kreeg mijn eerste grote beloning, een klein lachje op zijn gezicht, en later kwam hij zelfs blij naar de animatie toe!
En dat is waarom ik zes jaar later nog steeds naar Frankrijk rij. Om die kinderen met hun beperking toch, als is het maar heel even, gelukkig te zien. Trots op mezelf dat het me weer is gelukt en even stilstaan bij het feit dat er heel wat ellende is in deze wereld.
Ook voor de ouders is dit een rustmoment in hun toch al hectische leven.
Wel even wennen natuurlijk; je vertrouwt je kind toch een vreemde toe. In het begin blijven ze dan ook angstvallig dicht in de buurt van de animatie. Maar ook dat is een kwestie van een paar dagen. Hun zien uiteraard ook dat de band tussen hun kind en de vrijwilliger groeit. En op het eind van de week is hun vertrouwen zo gegroeid dat ze zelfs even de camping af gaan om samen iets te doen. Een wandeling samen of boodschappen doen. Misschien voor ons normaal maar dat soort kleine dingen kunnen ze thuis niet doen. Dit dat is wat je als vrijwilliger ook bereikt; niet alleen een kind wat het naar zijn of haar zijn heeft, maar ook ouders die echt genieten van hun vakantie. Ze zijn je dan op het eind van hun vakantie ook ontzettend dankbaar.
Zoals gezegd, het is zo’n mooi werk om dit te doen dat ik er dit jaar (2016) al voor de zesde keer was. Inmiddels is er heel wat veranderd en ook verbetert. De faciliteiten voor de animatie zijn sterk verbetert, kinderen kunnen niet meer zo gemakkelijk weglopen. Er is veel meer speelruimte waardoor de groepen kinderen kleiner kunnen zijn en beter gescheiden op hun beperking.
En terugkomend op het vrijwilligerswerk. Ook daar is heel wat verbetert. Je krijgt nu reisgeld, consumptiebonnen en hetzelfde eten als de gasten. Er is ook een coördinator die alles ter plekke in goede banen leidt en waar je met al je opmerkingen terecht kunt. Het maakt het werken zeker een stuk prettiger en de avonden nog gezelliger. Alles bij elkaar dus een fantastische, zeer dankbare beleving met een unieke ervaring. Voor mij een jaarlijks terugkerend hoogtepunt!”
– Theo de Groot
?
Wil jij, net als Theo, een geweldige ervaring op Domaine de Puylagorge en leuk vrijwilligerswerk doen? Meld je dan nu aan als vrijwilliger!